- ostrze ostrz·e
- -a, -a; gen pl -y
nt1) (noża) blade, edge2) (= ostre zakończenie) point
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
ostrze ostrz·e
Look at other dictionaries:
ostrzyć — ndk VIb, ostrzę, ostrzysz, ostrz, ostrzył, ostrzony «pocierając o coś, zwykle o specjalny kamień, odpowiednio szlifując, czynić coś ostrym, przywracać czemuś zdolność kłucia, cięcia, kaleczenia» Ostrzyć kosę, nóż, brzytwę. ◊ pot. Ostrzyć sobie… … Słownik języka polskiego
